Bir kabilenin, bir kasabasını düşünün o kasabanın Süper ligde bir futbol takımı olsun ve o takım süper ligden füze hızı ile amatör kümeye kadar düşsün, hatta artık sahaya futbolcularını da çıkaramayacak hale gelsin ve o kabilenin insanları “bir zamanlar bu takım başarıdan başarıya koşmuştu, bir çok kupamız var bu kupalar nerede” diye sorgulamaya başlasın… Hatta, kabile üyelerinden biri kupalarımız kasabamızın “aşhanesinin müzesinde” sergilensin diye öneride bulunsun…!
İşte, Cumhuriyet kenti Karabük’te tam da böyle bir olay yaşanıyor. Karabük henüz il olmadan önce, Karabük’te ruh, heyecan ve hedeflerin olduğu dönemlerde Karabükspor şimdi adı Süper lig o dönemde 1.Lig olan lige yükselmişti. Ülkenin köklü futbol takımları Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş, Trabzon ve birçok futbol takımı ile Dünya çapında ünlü futbolcular eski adı ile Yenişehir Stadyumu, yeni adı ile Dr. Necmettin Şeyhoğlu stadyumunun yeşil çimlerinde bu kentin futbol severleri, Karabükspor taraftarları tarafından izlendi. Karabükspor başarıdan başarıya koştu, hatta bir sezonda da Avrupa Kupalarına katılma başarısı göstermiş, hatta birinci turu da geçmişti.
5-6 yıl önce, Karabük’te ekonomik gücü elinde bulunduranlar, bu futbol takımının kendilerine yük olduğu kararına varıp, infazına karar verdiler. Düğmeye basıldı ve infaz başladı. Bir önceki sezon büyük başarı elde etmiş, yeni sezona da fırtına gibi başlamış 3 maçta 1 galibiyet 2 beraberlik alarak yenilgisi olmayan, bünyesinde birbirinden değerli, ünlü futbolcuları bulunan Karabükspor Kulubü’nün bir sabah uyandığımızda 190 milyon TL (esri rakamla 190 trilyon) borcu olduğu kamuoyuna duyuruldu. Kulübün başına yerleştirilmiş bir CEO, gayet güzel biçimde borç-alacak işlerini ayarlamış. Hikmet Ferudun Tankut başkanlığındaki yönetim kurulu, şehirde aradıkları desteğin zerresini bile bulamayıp, Karabükspor’un infazına karar verenler tarafından baskı altına alınınca istifa etmek zorunda kalmışlardı. Ardından oluşturulan rahmetli Ziya Ünsal başkanlığındaki yönetim kurulu, ilk olarak bünyedeki önemli futbolcuları satarak yıkım işine başlamış, işini tamamladıktan ve futbol takımının küme düşeceğinin kesinleşmesinden sonra Mehmet Aytekin başkanlığındaki yönetime devretmişti. O yönetimde, bir süre iyi niyetle çaba harcadıktan sonra, şehirde “hikayeden kurtarma” çabaları başlamış, bir başka yönetim iş başına getirilmişti. O yönetimin, kulüp başkanı Sedat Namal kendilerine verilen sözlerin yerine getirilmediğini ve getirilmesinin de mümkün gözükmediği gerekçesi ile istifa etmiş ve yerine de halen kulüp başkanı olan Mehmet Yüksel başkanlığa getirilmişti. Sonraki yıllarda da Karabükspor’un füze hızı ile amatör kümeye yolculuğu devam etti. Geçen sezon 3. Ligden bölgesel amatör lige düşen Karabükspor, ligin ilk haftalarında sahaya çıkmama kararı alınca, futbol federasyonu da Karabükspor’u bölgesel amatör ligden de düşürmüştü.
Öz Çelik iş Sendikası eski Karabük Şube Başkanı, bir dönem Karabükspor Kulüp Başkanlığı da yapan Taner Canyurt, bugün sosyal medya hesabından ve biz basın mensuplarına bir dilekçe fotokopisi gönderdi. Dilekçe, Kardemir Yönetim Kurulu Başkanlığı’na yazılmış, Karabükspor’un kupalarına Kardemir tarafından sahip çıkılması ve ileride oluşturulacak Kardemir müzesinde sergilenmesi önerisini getirdi. Kardemir Yönetimi bu dilekçeye nasıl bir cevap verecek bilemeyiz ama, “Koskoca Karabük ilinin salip çıkamadığı ve manevi değeri olan kupalara sahip çıkmak bizim işimiz değil, herkes işine baksın” derse o zaman Karabüklüler olarak bizler utanmayacak mıyız?
Bugün, Taner Canyurt’un bu dilekçesi sosyal medyada yayınlanınca, Karabükspor Kulubü Başkanı Mehmet Yüksel’i aradım. Önce, kupaların nerede olduğunu sordum. “Kupalar bende abi, emin ellerde” diyerek fotoğraflarını gönderdi. Takımı bu sezon, bölgesel amatör ligden neden çektiğini, neden takım çıkarmadığını sorduğumda ilginç bir cevap aldım. “Allah razı olsun abi, ilk defa Karabük’te biri Karabükspor neden sahaya çıkmadı, neden takım çıkarmadın diye sordu.” dedi. “Peki geçte olsa sormuş oldum” dediğimde şöyle dedi: “Biz Karabük’te bölgesel amatör ligde iki takımdık. Karabük İdman Yurdu takımına biz kulüp binamızı kiraya verdik, biz de o binaya bitişik başka bir yerde kalmaya devam ettik. Diğer takıma, şehrin en önemli yöneticileri gelip gittiler, yemekler yendi, kahveler içildi. Bizim yüzümüze bile bakan olmayınca, o gün karar verdim ve takımı sahaya çıkarmadım.” dedi. Mehmet Yüksel, son olarak “Bir gün, yıllardan bu yana yaşadıklarımı, nasıl sahipsiz kaldığımı, biz çileler çekerken kimlerin neler yaptığını BRTV’de anlatayım” dedi. Biz de, “elbette anlat” dedik ve telefonu kapattık.
Taner Canyurt’un, Karabükspor’un yıllar içinde kazanmış olduğu kupaları, Kardemir müzesinde sergilenmesi ile ilgili Kardemir Yönetim Kurulu Başkanlığına vermiş olduğu dilekçe, aslında yıllardan bu yana bizim “Bu şehir ruhunu kaybetti, bu şehir vurdumduymaz ruhsuz bir hale geldi” tezimizi de net olarak doğrulaması bakımından önemli… Düşünün bir kere, süper ligde yıllarca mücadele etmiş, adını futbolda Türkiye’ye ve Dünyaya duyurmuş bir şehir, bu hallere düşmüş ve halen o şehrin ilgilileri, bilgilileri ve maalesef kendimize de çuvaldızı batıralım basını bunu seyrediyorsa, o şehirde heyecan, ruh kalmamış demektir. Vay, sahipsiz Karabük’üm vah…. Süper ligdeki takımını yitirmiş, şimdi mazide kalan kupalarını arar hale gelmiş… Yazıklar olsun, Karabükspor’u da Karabük’ü de bu hallere düşürenlere…!
