UNESCO Dünya Miras Listesinde yer alan Karabük’ün Safranbolu ilçesinde Peron namı değer ‘Doyuranadam’ isimli restorantını yaklaşık 4 yıl önce kendi el işçiliği ile oluşturan Gültekin Burhan Uluslararası İş Kadınları Derneği (UİKAD) tarafından Türkiye’nin en prestijli restorantı ödülüne layık görüldü.
Şef Gültekin Burhan (52) yaklaşık 4 yıl önce Karabük’ün Safranbolu ilçesine gelerek kendi el işçiliği ile restorantını oluşturdu. Gültekin Burhan Nostaljik Taksim tramvayından, çatal, kaşıklardan yapılan biblolara, bisiklet tekerleklerinden avizelere, su borularından ve yatak yaylarından aydınlatmalara kadar kendi el işçiliği ile oluşturduğu restorantında yüzlerce ünlü ismi ağırladı. Restorantta para ile satın alınan ürünler ise sadece masa ve sandalyeler. Kentteki hurdacıları gezerek geri dönüşüm ürünlerini değerlendirdiği işletmede mekânların ruhları olduğuna inanan Şef Gültekin Burhan Uluslararası İş Kadınları Derneği (UİKAD) trarafından Türkiye’nin en prestijli restorantı ödülüne layık görüldü. Haziran ayı içerisinde İstanbul’a giderek ödülünü alan Şef Gültekin Burhan aynı zamanda bu ödülün ‘Peron Doyuranadam’ın’ Google maps uygulamasında birinci sırada yer almasına da bağlıyor.
‘Peron Doyuranadam’ restorantının sahibi Gültekin Burhan kendisini Safranbolu’nun tanıtımında turizm elçisi olarak gördüğünü beyan ederek şu ifadeleri kullandı;
‘’ ‘DOYURAN ADAMIN’ SANATSAL YÖNÜ AĞIR BASIYOR. BU RESTORANTIN OLUŞUMUNDA YÜZDE 95’LİK BÖLÜMÜ KENDİ EL İŞÇİLİĞİM’’
‘’Yani peron dediğin zaman tabii mekânın ne olduğu anlaşılmamakta diye düşündüm. Kafe midir, restoran mıdır, bar mıdır, sanat evi midir? Ne olduğu belli değil. Dedik ki biz yan dal olarak bir ‘doyuran adam’ koyalım. Doyuruyoruz sonuçta burada gelen konuklarımızı. ‘Doyuran adam’ fikri oradan çıktı ama doyuran adam evet peron markasına biraz solları gözüküyor. ‘Doyuran adamın’ sanatsal yönü evet ağır basıyor, kısmen sanatçı kimliğim de biraz ağır basıyor. Bu sanatçı kimliğimi önce işletme yansıtmaya çalıştım ki işletmelerin, mekânların ruhları olduğunu düşünürüm. Ben de burada bir ruh ortaya çıkarmaya çalıştım. Aşağı yukarı %95’lik bir bölüm hakikaten el emeği diyebilirim. Burada benim parayla satın alabildiğim tek şey masa ve sandalye dönüş yapalım. Tramvay 45 gün gibi bir zamanımı aldı, tavan kaplaması bir ayımı aldı, yatak yaylarından avizeler yapıyorum, bisiklet tekerleğinden, çatal kaşıklardan biblolar yapıyorum, aynı şekilde birçok obje var banyo pis su giderlerinden pimaş borulardan ışıklandırmalar yapıyorum. Bu sanatsallığı buraya yansıttığımız andan itibaren geri kalan şey tabii ki lezzet ve ruh. Önce ruhların doyması gerekiyor, ruhların doyması gerektiğini düşünüyorum çünkü samimiyetin olmadığı bir mekânda ruhun olmadığı bir mekânda insanlar maalesef huzursuz oluyor.’’
‘’KENDİMİ SAFRANBOLU’NUN TANITIMINDA TURİZM ELÇİSİ OLARAK GÖRÜYORUM’’
‘’Ödülümüz Türkiye’nin en samimi en prestijli restoran ödülünü aldık onure olduk. Safranbolu gibi küçük bir yerden ama şirin bir yerden bu ödülün duyurulması, İstanbul’da ödülümüzü alabilmemiz bizi onure etti. Kısmen Safranbolu’ya bu anlamda katma değer kattığımı düşünüyorum. Ben kendi çapımda da Safranbolu’ya ona ne dersiniz bilmiyorum ama turizm elçisi gibi öngörüyorum kendimi, turizm elçiliği yapıyorum tabiri caizse.’’
‘’HAYATTA AŞIK OLDUĞUM 3 ŞEY VAR DERİM İŞİM EŞİM KIZIM…’’
‘’22 Eylül’de tekrar bir ödül daveti aldım yine Türkiye’nin en iyi restoran ödülü olarak geçti o da. Bekliyoruz bakalım 22 Eylül’de sabırsızlıkla. Yani Google maps’teki puanlanmamız çok yüksek olduğu için oradaki puanlamaları görmüşler onun yansıması önüne kadar geldi işte açıkçası. Gelen ünlülerimizin sosyal medyalarında paylaşması bizi o noktaya getirdi. Hayatta aşık olduğum 3 şey var derim işim eşim kızım… Benim felsefemdir.’’
‘’İKİ KELİMEYİ BİR ARAYA GETİREMEYEN ŞEFLERİ ARTIK TEZGÂHLARIN BAŞLARINA KONUKLARINI MİSAFİRİNİ KARŞILAMAYA DAVET EDİYORUM’’
‘’1.998 kuruşum Eskişehir temellidir 98’den beri sektörün içerisindeyim bir mekânın önceliği lezzet sonra samimiyet sonra dekorasyon. Bizim ülkemizdeki ağa babaları maalesef parası olan insanlar önce dekorasyondan başlıyorlar ki hem misafiri ağırlayıp hem para kazanayım diye bir süre sonra kaybolmaya yüz tutuyorlar. İki kelimeyi bir araya getiremeyen şefleri artık tezgâhların başlarına konuklarını misafirini karşılamaya davet ediyorum.’’
