AÇIK TEŞEKKÜR

Ameliyat öncesi hastanede yattığım sürece yurtiçi ve dışından bir çok insanın yoğun ilgisiyle karşılaştığım için kendimi çok şanslı sayıyorum.
Başta Kalkınma Bakan Yardımcımız Mehmet Ceylan’a.. 
Vali yardımcılarımız Abidin Ünsal ile Şevket Aksoy’a…
Belediye Başkanımız Rafet Vergili’ye…
Hayrettin Dilekcan’dan Ali Öğüten’e tüm eski vekillerimize…
Siyaset ve cemiyet yaşamının tüm ilgililerine…
Ankara’da bulunan Karabük eski Köy Hizmetleriş Müdürü Muzaffer Atılkan’a ve Ankara’da bulunan ancak adlarını sayamayacağım kadar çok olan tüm dostlara…
Hastaneye ziyaretime gelen, telefonla arayan, sosyal medyadan arayıp-soran ve her kanaldan dualarını gönderenlere…
Hacettepe Hastanesi’nde tedavi gören o korkunç kalabalık topluluk içinde tedavi için bulunurken bile beni ziyareti ihmal etmeyen…
Hastalığımı telefonla tüm ülkeye yayarak dua toplamaya çalışan iyi niyetlilere…
BRTV’nin bir an bile beni yalnız bırakmayan yönetici ve emekçilerine…
Kısacası yakın ilgilerini gördüğüm herkese en içten selamlarımı, sevgilerimi ve saygılarımı iletiyorum.
***
HASTANE ANILARI
25 Ocak’tan bu yana Hacettepe’de yatıyorum.
Hastane ortamı çok farklı bir yaşam alanı…
Orada her uyanılan sabah, yaşama yeniden başlama zamanıdır. 
Gözler daha bir anlamlı bakar pencerelere ve dışlarda çılgınca uçuşan güvercinlere…
Ve ameliyat sonrasının yorgun dizleri daha bir sabırla yürümeye çalışır hastane koridorlarında.
Doktorlar umudun, hemşireler sevginin ışığıdır yaşama açılan pencerenin… 
***
HASTANE MUHABBETLERİ
Hacettepe’nin odaları ikişer kişilik ve çok temiz.
Odalarda televizyon da bulunuyor. 
Bilgisayarınız ve vın denilen aletiniz de varsa dreğmeyin keyfinize.
Bir de salon kısmı var oturulup konuşulacak yer olarak.
Adeta köyodası ya da mahalle kahvesi gibidir… 
-Ya tıp ne Kadar ilerlemiş…
-Elin gavuru araştırıp-buluyor, bizimkiler de alıp beleşe konuyor…
-Ya hu çalışmak onlara vergi. Adamlar 24 Saat çalışıyorlar bir şeyler bulalım diye…
-Bizden yüz yıl ilerideler azizim. Herifler hastalık araştırmaları için bizim devletin bütçesi kadar para harcıyorlar…
-Benden ameliyat öncesinde 4 şişe kan istediler. Neymiş efendim, kullanacakları kanın yerine koyacaklarmış. Ben kırk yıl Avrupa’da yaşadım böyle bir istekle karşılaşmadım…
***
Bu ve benzeri konuşmaları gülümseyerek dinledikçe “Günün Yorumu” damarım tutuveriyor bir süre sonra ve başlıyorum sormaya:
-Öğrencilerin yetişmesi için kadavra bağışı yapmayı hiç düşündün mü?
-Hadi kadavrayı boş ver ama organ bağışında olsun bulundun mu?
-Hayatın boyunca kaç kez kan bağışında bulundun da devletten karşılıksız kan isteme hakkını kendinde buluyorsun?
– Senin gavur dediğin elin adamı bir kuruş vergi kaçırmayı aklından bile geçirmezken Allah için sen hiç gerçekten ödemen gereken vergiyi tam olarak ödedin mi?
***
Ortalık sus-pus oluyor.
“Çeneni tutsana ulan biraz” diyorum kendi kendime ama haksızlık karşısında susmayı kendime yakıştıramıyorum.
50 yıldır ne zaman yakıştırabildim ki?…
Eşim o malum sözü söylüyor yavaşça “alışmış kudurmuştan…”
***
ERBAİN KÖTÜ GEÇTİ
Mehmet Ali Birand…
Prof. Dr. Toktamış Ateş…
Ressam Mehmet Güleryüz…
Deprem Dede yani Prof. Dr. Ahmet Mete Işıkara
Şark8ıcı Şenay Yüzbaşıoğlu…
Şarkıcı Ferdi özbeğen…
Nezihe Aycan Kadıoğlu…
Ve daha ünlü-ünsüz niceleri ülkemden ve kentimden…
Eskiler; “Bu yıl da erbaini kazasız-belasız atlattık çok şükür. Allah gelecek erbainlerden de esirgeyip korusun…” derlerdi.
*
Erbain: 22 Aralık ile 31 Ocak arasında kalan 40 gün…
Bir diğer adı eda halk dilinde Zemheri…
Allah bizi de bu erbainden korudu…
Gelecek erbainlere….