AH İŞÇİ KARDEŞLERİM AH
*
Belediyelerde çalışıyorsunuz…
Hastanelerde…
Üniversitelerde….
Ve daha nice yerlerde çalışıyorsunuz kim bilir.
Taşeron işçisisiniz ya gerisi laf-ü güzaf…
(‘lâf ü güzâf’:saçma sapan söz, boş-faydasız lakırdı…)
*
Size taşeron işçi diyorlar…
Önemli değil ne işçisi olduğunuz…
Önemli olan elinizin nasırı, alnınızın teriyle kazanıyorsunuz ya paranızı gerisi önemli değil.
Hatta memur olmanız bile değiştirmez bu gerçeği.
Önemli olan:
Sendikalı mısınız-sendikasız mı?
Grevli- toplusözleşmeli sendikal hakkınız var mı, yok mu?
Yani masaya yumruğu vuracak gücünüz var mı?
Örgütlü müsünüz yani…
*
Bu kadar lafın sonu nereye gelecek diye sanırım düşünmeye başladınız bile.
Zaten ben de bu kadar uzattığım için sıklmaya başladım.
Buyurunuz şu haberi bir okuyalım…
Bu haber büyükTv kanallarının ana haber bültenlerinde de yer alı.
İzlemediniz ve okumadıysanız eğer Googleamvaya bir sorun.
*
İşte haber.
*
“Bolu Belediyesi’nin kaldırım işlerini yapan taşeron firmanın işten çıkardığı yaklaşık 30 işçi paralarını alamamaları nedeniyle bugün belediyenin önünde toplanarak eylem yaptı.
*
Bu arada taşeron firmanın işe aldığı yaklaşık yeni 21 işçi, saat 18.00 sıralarında ellerinde sopa ve demirlerle belediyenin önüne gelerek, eylem yapan işçilere saldırdı. Polisler meydanda önlem alırken, eylem yapan işçiler yerden aldıkları taşlar, demir ve sopalarla karşı gruba karşı koymaya çalışınca meydan savaş alanına döndü.
*
Polis, biber gazı ve cop kullanarak tarafları güçlükle etkisiz hale getirdi.
21 kişinin gözaltına alındığı olayla ilgili soruşturma başlatıldı.”
*
Ya işte böyle…
Ekmek davası deyip girdiniz birbirinize, değil mi?
Taşla-sopayla-demirle…
Acımasızca…
Vurdunuz acımasızca…
Kimbilir belki hayatınızda hiç yapmadığınız hatta aklınızdan bile geçirmediğiniz şekilde öldüresiye saldırdınız, değil mi?
Ben çok üzüldüm izlerken.
Şuramda bir yer sızım sızım sızladı…
*
Oysa sizler elele vererek kazanacaktınız paranızı.
Yürek yürek söyleyecektiniz emeğin türküsünü.
Gerektiğinde emeğin gücünü koyacaktınız ezenin, sömürenin karşısına.
Ne ezenler vardı karşınızda, ne sömürenler…
Sadece güvenlik güçleri vardı coplarıyla, gazlarıyla…
Ve sizlere uyguladıkları gözaltlarıyla…
-*
Sizleri birbirinize düşman edenler sitemi kurup çekildikleri köşeden zevkle izliyorlardı sizleri.
Oysa “ ne ezen ne ezilen, hakça bir düzen” istemişlerdi ağabeyleriniz-ablalarınız, dayılarınız-amcalarınız…
Bu uğurda ne mücadeleler verilmişti 1960 Anayasası’nın verdiği ve o günden sonra bir daha yakalanamayan özgürlük ortamında.
*
Neden mi böyle oldu?
Geliniz birkaç rakama göz atalım…
*
Yıl: 1990
Toplam maaşlı ve ücretli çalışanların sayısı: 7.170.000
Sendikalı sayısı:1.385.999
Sendikalaşma oranı: %19.3
*
Yıl: 2000
Toplam maaşlı ve ücretli çalışanların sayısı: 10.345.000
Sendikalı sayısı:1.010.563
Sendikalaşma oranı: %10.1
*
Yıl: 2004
Toplam maaşlı ve ücretli çalışanların sayısı:11.344.000
Sendikalı sayısı: 1.717.246
Sendikalaşma oranı: %8.1
*
Eee kardeşim,
Sendikalı sayısı bu kadar azalırken sorgulamazsan…
İşçi sayısı arttıkça sendikalı sayısı sürekli gerilerken nedenlerini araştırmazsan…
Memurlar grevli toplusözleşmeli sendikal haklar için mücadele ederken yanlarında yer alamazsan…
Sendikalaşan işçilerin işlerine son verilirken susarsan…
iLO sözleşmeleri asla uygulanmazken sen yerinde oturursan…
Avrupa Birliği için mücadele etmezsen…
Yılda iki-üç kitap bile okumazsan…
Bu ekonomik çark içinde işçi olarak yerini sorgulamazsan…
*
Nazım Hikmet’ten hiç değilse bir şiir bile okuyamıyorsan..
Hala daha kime oy vereceğini bilemiyorsan…
*
N diyeyim ben sana işçi kardeşim, ne diyeyim ya…
Oturup ağlasam, değmez…
“”Oh olsun, yiyin birbirinizi” desem insanlığımdan utanrım.
İşte bir yazı yazarım böyle…
Ve bir de şuramda bir yer inceden inceye sızlamasını sürdürür gider.